Sultan - ı Yegah

Ayvacık - Samsun

Selam; hâlâ Samsun’dayım yarın Sinop’a geçeceğim bugünü saklı cennet denilen Ayvacık’a ayırdık mutlaka görün bu küçük ama şirin yeri zira biz hayran kaldık...

Samsun

selam Samsun devam, sabah Atakum’da kahvaltı ile başladı bugün.

Vee denize girdim nihayet:)

Samsun Kent Müzesinde akşama yakın vakit geçirdik arkadaşımla yalnız sahilde fazla oyalandığımız için Bandırma’ya gidemedik...

Hayvanat Bahçesindeki Aslanı görmek ister misiniz? Günü yine sahilde kapattık...

Gönül

....

Dünya sana kalır sanma

Geleceği dünden sorma

Her gün gördüğün rüyayı 

Aldanıpta hayra yorma gönül

Hepimiz bir misafirimiz

Zaman geçince göçeriz

Ecel acı can alırken

Her şeyimizden geçeriz gönül

Gönül gönül gönül

Uslan artık deli gönül

Bak gelip geçiyor ömür

....

Vezirköprü-Şahinkaya Kanyonu

Selam ne alemdesiniz ey ahalii:) Samsun’da Kanyona geldim ben lafı uzatmaya gerek yok aşağıda resimler...

Karadeniz’i gün gün yazmayı düşünüyorum blogda yalnız az sözcük bol resim olacak...

E ben bunu nasıl gözden kaçırdım?

Keyifli haftasonular herkese...

2019 - Yaz

Merhabaaağğğ az kaldı Samsun yolcusuyum pazara... Bugün alışveriş neyim yaptım her şey ateş pahası olmuş anacım... Yine kitap almadan duramadı... İndirimdeydi aşağıdakiler dayanamadım.

Şiir okumayı yazın özellikle seviyorum yaşanmışlıklardan ötürü. Bitti bu kadar ama yaz bitmesin...
E ben buraya şarkı atmayı unutmuşum...

AYRILIĞIN SAVUNMASI - AHMET GÜNTAN

Elimde değil ayırıyorum.

Var ama bir bildiğim.

185 şairi buyruğunda

koruyan bak odur

İstanbul’u ayıran, 1453.

İnsanları dörde ayırdım,

yeniler, kapı önündekiler,

içeridekiler, sonra eskirler.

Tahranlı ikizleri ayıramadım.

Onlar için ayrılık Allah yanıdır.

Mevlânâ’yı insan sıfatlarından

ayırdım. Şair Haşim’i ayıramadım.

Vicdan yaşamsaldır, kavuşmanın

da. Tutarlı düşünceyi ayırdım,

hasret çekti. Oy.

Oy ağacı kargadan ayıramadım,

hayret. Şairi kestim ayırıverdim,

şu ayrılık korkusuna bakın siz.

Şiir Adam, ta neandertallerin

iyi savunucusu, tarih onda

ayrılık korkusu.

Kalp ile inzivaya çekilenlerin

çoğu, mühendis bunlar,

Türkle Kürdü ayıramadım.

İnziva, ayıran şeylerden

sıyrılmaktı.

Tarhanam bak topak topak.

Yahya Kemal’in mezarında

Haşim’in ruhu için dua eden

ayrılıkçı.

Mal sahibi mülk sahibi

son ettirgen son sahibi. Hayret.

Ben böyle ayırmadım.

Ayrılık ayırdı beni. Asker

ocağında, çarşı izninde.

Ayrılık ayırdı da beni.

Bilmem.

Daha çok bir kimya olayı ayrılık

çok tuhaf, ablam kimya temeldir

der.

Öte yandan evcil köpek hayret

yavaş yavaş kalmaya alışır

kısa ayrılık ile başlanır sahibi

ayrılık sürelerini uzatılır.

Hâkim bey bakın ne

diyeceğim bana 3 tarih ver

dedim Yalta Malta Romanya

dedi Yalta 1945 Malta 1989

Romanya 1989 oy.

Beyoğlu - Naz’an Öncel

Karanlıkta öpüşelim...

DOLCE VİTA / LÂLE MÜLDÜR

dilsiz kristal kadehte oluşan

esrarengiz tınıdan

tanıyorum seni

cebindeki silahı

Sirius’dan gelen

bir ışıkla değiştiriyorsun

Amore

ölü yıldızların gölgeleri gözlerinde

kapatıyorsun onları

kara gözlüklerle

fırtınalı kimlikler yaşıyor yalnız

yerin altını ve üstünü

ve bize olanlar ilgilendirmiyor başkasını

“hiçbir insanın bir odası yok mu

kalıcı bir taştan yapılmış

gerçek bir ülkesi, bir insanı yok mu”

Amore

gözlerimi sana çevirdiğim zaman

bir buğu sarıyor onları

görmüyormuş gibi yapıyorsun ama

imkansızlıklar yaratıyor aşkları

ve şimdi artık... ardında...

yalnızca bir gölge... Dolce Vita...

denizlerin önünden giden Dolce Vita

güvertesinde beyaz giysilerin

dans ettiği bir gemi

benden çok uzaklara

götürmek istiyor seni

1985/1986

Salut, c'est encore moi!

Salut, comment tu vas?

Le temps m'a paru très long

Loin de la maison j'ai pensé à toi

J'ai un peu trop navigué

Et je me sens fatigué

Fais-moi un bon café

J'ai une histoire à te raconter

Il était une fois quelqu'un

Quelqu'un que tu connais bien

Il est parti très loin

Il s'est perdu, il est revenu

Salut, c'est encore moi!

Salut, comment tu vas?

Le temps m'a paru très long

Loin de la maison j'ai pensé à toi

Tu sais, j'ai beaucoup changé

Je m'étais fait des idées

Sur toi, sur moi, sur nous

Des idées folles, mais j'étais fou

Tu n'as plus rien à me dire

Je ne suis qu'un souvenir

Peut-être pas trop mauvais

Jamais plus je ne te dirai

Salut, c'est encore moi!

Salut, comment tu vas?

Le temps m'a paru très long

Loin de la maison j'ai pensé à toi

Biraz Sanat Biraz da Başkaları

Temmuz ayı bol bol şarkı paylaşacağım ben belli oldu (: Ne yalan söyleyeyim Sanat Müziği dinlemem fazla; Zeki Müren, Bülent Ersoy, Münir Nurettin dinlemeyi severim arada... Dün çok hoş bir parçayla karşılaştık, buluştuk... Sizin de yorumlarınızı merak ediyorum; hele sözler bitirdi beni...

Sabite Abla

Bir de bunları diniyorum bu aralar...

Que por al non deves

Ajda

Neler var heybede

Bayıldıklarımdan... Léte Indien; efenim bu şarkının tüm coverlarını dinledim nerede ise...

Yeni diziye başladım; Twin Peaks; D. Lynch abimizin...

Çok sevdiğim bir arkadaşımın dillendirmesi ile tatliş bir filme başladım; L’ Atalante 

Bir film daha; Anna Karenina (1967)

Yazın uzun uzun inceleme yapmayı pek sevmiyorum...

 

duygu durumu karışık

Her duyduğumda başımdan aşağı soğuk sular dökülmüş gibi olurum; şimdi olduğu gibi sevgili okur...

Akşam gelen edit; iki sevdiğim parça da dursun burada...

Kitaba yeni başladım...

Vol bilmem kaç :D

Helooo; bugün Sevgili Sakura’nın aklına uyup İstanbul Modern’e gittim; ne de iyi etmişim, tekrar teşekkür ederim 😊

 VE Ara Güler ...

Pera Müzesinden;

(Burada Osman Hamdi Bey’in Kaplumbağa Terbiyecisi tablosu + hayatı vs. görebilirsiniz; ben bu tabloyu büyülü bulduğumdan atmayacağım resim...)

Pera’da Suna ve İnan Kıraç Vakfı’nın koleksiyon alanlarından ‘Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri’’ni çok beğendim o kadar beğendim ki foto çekmeyi unuttum :P

Müzeler ve fatoş ve güzel İstanbul

Selam, biraz müzelerden bahsedeyim. İlk olarak Orhan Kemal Müzesi, Cihangir taraflarında. İtiraf edeyim yürürken sokaklarda köpeği olmayan tek bendim sanırım:D İkişer üçer gezdiriyordu semt sakinleri çok tatliş köpeciklerini. Müze harika ayrıca girişinde Orhan Kemal kitaplarını satın alabiliyorsunuz; ben İngilizcemi geliştirmek için Cemile kitabını (İngilizce baskısı) aldım, Fransızca baskıları da bulunuyor bu arada kitapların.

İkinci olarak Masumiyet Müzesi... Tek kelime ile muhteşem, Pamuk zekası... Çukurcuma’da, eskileri yaşatması bir yana ilk girişteki o bilmem kaç tane sigara izmariti... Mutlaka görmelisiniz kitabı okumasanız dahi.

Bunların dışında bir müze gezdim ki Beşiktaş’da Aman Allahım o ne şahane, olağanüstü idi... Milli Saraylar Resim Müzesi, hem yerli hem yabancı ressamların nadide İstanbul tabloları, Padişah portreleri hele bir Sultan Abdülaziz portresi vardı ki, tüylerim ürperdi... O kadar uzun süre kaldım ki müzede bıraksalar yatardım herhalde:D Sizlere resim atamayacağım, yasaktı çünkü fotoğraf çekmek... Ama şuraya nette bulduğum resmi koyuyorum amaç yad etmek.

Ve son olarak; İstanbul Arkeoloji Müzeleri, yenilenmişti, Topkapı Sarayı’nın oralarda. Fikir olsun diye bırakıyorum birkaç resim; kalın sağlıcakla... Bu arada sevgili İstanbullular ve İstanbullu hissedenler az fikir verin da, var mı kaçırdığım bir yer?

İstanbul Vol2

Merhaba, yukarıdaki resim Anadolukavağı, İETT uzun boğaz turundan... Herhalde tek Türk bendim vapurda :D Sabah böreğimi yerken (10:35’te Eminönü’nden) baktım sarışın masmavi gözlü bir abi bana ´bon appétit’ diyor; dedim canı çekti herhalde :’) Uzattım ama almadı... Bu da böyle bir anımdır.

Kanlıca’dan geçerken bol bol yoğurt yükleniyor vapura bu arada.

Yukarıdaki resmi ise Kuzguncuk, Nail Kitabevi camından çektim. Mutlaka uğrayın, oturup kitabınızı okuyacağınız ayrıca birçok kitabı bulabileceğiniz (özellikle sanat alanında) tatliş bir yer, ben aşağıdaki iki kitabı aldım.

Gelelim beni en çok etkileyen yerlerden birine; Beylerbeyi Sarayı... Burası 2. Abdülhamit’in ölünceye kadar kaldığı sürgün yeri imiş. İçeride fotoğraf çekilmesi yasak ama ben özellikle saray duvarlarındaki eski İstanbul tablolarına, bakir, yeşil İstanbul’a bayıldım. Gerek manzarası gerek saray bahçesi gerçekten huzur verici...

Gezmelerden

Herkese selam, bir süredir İstanbul’dayım, tatil boyunca Marmara ve Karadeniz bölgesinde takılacağız:D İlk gezi postumu yapayım dedim...

Ayasofya 

(bayıldım)

Pierre Loti Tepesi

Büyükada ve Aya Yorgi

Bu arada bu tepeye çıkıp indiğinizde en az 5 kilo hafifliyorsunuz, benden söylemesi. 

MAVİ KADİFE - BLUE VELVET (1986)

YÖNETMEN : DAVİD LYNCH

Lynch sinemasının yeri ayrıdır çarpılmışa dönersiniz... Öncelikle filmin adı neden mavi kadife sorusunu yanıtlayalım, şarkısı var orada geçiyor eyvallah da aslında biraz konforu çağrıştırdı efenim bana... Yani ben ‘insan’ olduğunu, onu temsil ettiğini düşünüyorum kadife için. Tenimiz gibi yumuşak, parlak ve mavi diyeceksiniz değil mi neden mavi? Çünkü özgürlük temsil edilmiş, ya da gökyüzü kadar sonsuz bir cisimleştirme belki sonlandırılmıştır...

Velhasıl konuya gelelim; Jeffrey (ana karakter) babasının kalp krizi geçirmesi sonrası bahçelerinde kesik bir kulak bulur, ya alemsin Lynch amca... Şaşırmayı geçtikten sonra (e uyanmak lazım değil mi uykudan) ‘Lynch karanlık dünyası’ na adım atmış bulunduk efendim merak duygusuyla hadi hayırlısı...

Dedektife başvurur Jeffrey orada dedektifin kızı Sandy ile tanışır ve adı daha öncede bir vakada geçen şarkıcı Dorothy’nin peşine takılır ikili. Burada Sandy neden başını belaya sokacaktır; ‘aşk’ efendim (: Hem de sevgilisi olmasına rağmen, korka korka süren bir aşk bu...

Of sıra Frank’e geldi nihayet; adam kaçık resmen kaçık. Şuh kadın Dorothy’nin oğlunu kaçırıp işkence ediyor güzelim kadıncağıza, bu Frank’i fazla anlatmak istemiyorum sizlere zorlanıyorum, ibretlik...

Evet bu filmde ‘tutku’ var bolca, kim kime dum duma belli değil ama (: Gerçekten etkileyici, izleyiciye duyguyu geçirebilen nadir filmlerden, tavsiye ederim...

Şarkı için böyle alayım;
Blue Velvet