İnişlerim Çıkışlarım

Aslında çok fazla doluyum bu aralar amma nedense (evet, biliyorum nedenini...) tek kelime edesim gelmiyor be blog! Karamazov bitti bitecek amma... Derince, inceden bir sayıklamak lazım işte o zaman, buralarda olurum herhalde...

hoş...

bu şarkıyı dinlemek gerek

Liszt

enerji ENERJİ

işte yinegüzel bir albüme rastlayınca size paslayayım dedim sayın seyirciler!!!

Karanlık Şarkılara Övgü

Love Day

Evet sevgili bloggerlar ve blogger okuyucuları elbette bu saçma günde bir şarkı paylaşacağım. Benden bekleyeceğiniz üzere bir ayrılık parçası olacak çok eskilerden. Hepimize iyi geleceğini düşünüyorum.

şarkı, latin

Yalan da Olsa / Pus

Yalnızım, 

yalnızlığım beni

dinlemekte

Yalan da olsa ne var

bu şarkıyı söylemekte

Yalan da olsa

içimden bir bulut

akıp gidiyor 

...

Bir de Eloğlu yapalım mı bugün?

PUS

Alınganım geliverdim 

Masal anlatmasını hiç bilmem

Ama buralar nere 

Sen kimsin

Sis düdükleri

Niye tekliyor

Gidersem gelmem

Beyaz Kale - Orhan Pamuk

Selam blogcanlar :D Eski ve sararmış bazan ortasında bir gül kurusu unutulmuş sahaflık kitapları okumaya bayılıyorum. Kar var burada, hava böyle olduğunda Pamuk gelir benim aklıma nedense, efsunlu üslubu davet eder usul usul yağan kar taneleri müphemliğini derinlerimde hissetmeye...

Ne diyorduk! Okunmuş kitapları severim. Benden önce okuyan birinin altını çizdiği satırlar insanlığın gizemli bir yekvücut olma halini hatırlatıyor bana. Pamuk bu kitabında ‘ben ve öteki’ kavramını; on yedinci yüzyılda birbirine fiziksel olarak da aşırı benzeyen biri italyan denizci diğeri Hoca lakaplı, astronomi ile ilgili türk bilim adamının kesişen öyküsü aracılığıyla bizlere aktarıyor. Henüz bitirmemiş olsam da kitabı yetmiş birinci sayfadaki altı önceden çizilmiş satırları paylaşmak isterim sizlerle:

“Aynaya bakarken nasıl görünüşünü seyrediyorsa insan, kendi düşüncesinin içine bakarak da özünü seyredebilirdi.”

Dayanmak zormuş meğer

Sonu belli oyunlara

Reddetmeye gücün yoksa eğer

Oysa ki özgürlüğü seçmek

Başka vücutlar sevmek

Bi şehri tam kalbinden

Beyninden vurup gitmek var

...

Köpek Kalbi - Mihail Bulgakov

Kim derse,başkası da var, güzellikte sana denk

Aşkınla yana yana, ederim onunla ölümüne cenk...

Sevilla’dan Granada’ya, sessiz alaca karanlığında gecelerin 

İşitilir serenatlar, işitilir şakırtısı kılıçların.

Çok kan dökülür, çok şarkılar söylenir güzeller uğruna.

Ben de kan dökecek, şarkı söyleyeceğim en güzel olana.

Ah, Bulgakov! Favori yazarlarımı okumaya devam ediyorum. Bulgakov’dan Usta ile Margarita’yı okumuştum evvelden. Define gibidir yazıtları, biraz eşelemek lazım dipteki elması bulmak için yazarın cümlelerini, hikayelerini... Yukarıdaki kitapta sıklıkla geçen dizeler ise Çaykovski’nin Don Juan operasından bir romansa ait.

Bolşevik devrimin henüz ilan edildiği yıllar... Burjuva sınıfından doktor Filip Filipoviç’in sokak köpeği Şarik üzerinde yaptığı bir deney bahis konusu. Şarik doktorun evinde bir hafta geçirdikten sonra ameliyathaneye alınıyor. İnsan hipofiz ve er bezleri köpeğe yerleştiriliyor. Sonrası mı?

Şarik okuyor efendim... Dış görünüş olarak tam bir insan yapısına bürünüyor vücudu ve hatta sigara bile içiyor. :) Hipofiz, sen nelere kadirsin...

Küstah davranışlarda bulunuyor bizim köpek adam bir müddet sonra. Küfürlü konuşmalar, tükürmeler filan. Filipoviç bir zamanlar kemer altlarında donduğunu hatırlatıp dikkatli olması için uyardığında ise yapılan iyiliği yüze vurmakla suçlanıyor artık bir soyadı bulunan Şarikov tarafından...

Bu minvalde devam ediyor kurgu... Yediği naneler bini aşınca bir diğer doktor Bormentol deney varlığını yok etmeyi önerdiğinde doktora:

“Hayır, bunu yapmanıza izin veremem, canım evladım. Altmış yaşındayım. Size tavsiyede bulunabilirim yani. Asla suça bulaşmayın, kime karşı olursa olsun. Yaşlandığınızda elleriniz temiz olsun.” 

dese de Filipoviç, sık sık sarhoş dolaşan Şarikov kendi ölümünü kendi davet ediyor, revolverini doktora doğrultunca etkisiz hale getiriyor Bormental deneyini... Finalde tekrar ilk haline, köpeğe dönüyor Şarik. 

Elbette birçok alt metin, mesaj barındırıyor bu kısa öykü. Devrim güçleri tarafından yeni düzene zorlanan halkın durumu temsil ediliyor arka planda. Şans verin derim okumalarınızda Köpek Kalbi’ne...

Yine kitaptan bir dize ile bitireyim;

“Kutsal kıyılarına Nil’in...”