bayram'da kısa da olsa mahşeri istanbul kalabalığına karıştım.. lale mevsiminde gitmeyi çok istiyordum, emirgan korusunda idim bayramın dördüncü günü. öyle yani. pek yazacak, söyleyecek bir şey de bulamıyorum. yoruldum mu ne? hatta hayretle bakıyorum, hala konuşacak söyleyecek bir şeyi olana. müzik hiç eksilmedi benden, kitaplar da... ancak diğer her şeyin sesi kısıldı sanki, reklam arasında gibiyim, hayat akıp giderken uzaktan bakıyorum öyle....
amma boş konuştum, resimlere tıklayıverin anacım şarkılara açılıyor hepisi, by..
önce yalova'ya uğradık, akraba ziyareti...
(aslında bu son resim için aklımda bir klasik müzik eseri vardı ancak hatırlayamadım ismini bi türlü. neyse efenim aklıma gelince ayrı bi post açıcam kendisine, söz... )
