Bu adamın yarattığı dünyaya hastayım. Haruki dozajım gelmişti yine açıp ilk öyküsünü okudum kitabın. Oyuncu bir adam Kafuku. Şoförü olan huysuz ve tatlı kadın Misaki ile aralarında aşağıdaki diyalog geçer...
Misaki derin bir nefes aldı. Ceketinin altında göğsü hafifçe kalkıp tekrar indi. “Böyle bir şey yapmak, size acı vermedi mi? Karınızla yattığını bildiğiniz bir adamla içki içip onunla sohbet etmek?”
“Acı vermedi diyemem” dedi Kafuku, “düşünmek istemediğim şeyler geliyordu aklıma. Hatırlamak istemediğim şeyleri anımsıyordum. Ama rol yaptım. Sonuçta rol yapmak benim işim.”
“Başka bir karaktere büründünüz”dedi Misaki.
“Aynen öyle.”
“Sonra yine eski karakterinize döndünüz.”
“Aynen öyle” dedi Kafuku, “istemesen de dönersin. Ama geri döndüğünde döndüğün yer eskisine göre biraz farklıdır. Kural böyledir. Tamamıyla öncesiyle aynı olmak mümkün değildir.”
Sarsıntının dinmesini bekliyorum hâlâ, öncesiyle aynı olamamayı idrak etmeye çalışırken...
Sanırım her saniye biraz daha başka bir insan ama aynı zamanda da yine kendimiz oluyoruz. Murakami çok seviyorum farklı bir zihni var :)
YanıtlaSil<3 <3 gönderdim sana :)
Silmurakami iki üç tane romanını okudum. bu da aklımda olsun. çok özgün bir yazar. sevdim ben de ama daha giremedim dünyasınaaa ama girerim :) ay son yazısıma bi baksanaaa hihi :)
YanıtlaSilbaktım bile :) çogüze çohoş olmuş yineeeee :)
SilJapon edebiyatını hep okumak isterim ama bir türlü okuyamadım bunları..Muratamiyi de duymuştum ama hiç okumadım..İnşallah bir gün okuruz..Emeğinize sağlık..😊
YanıtlaSilUmarım tanış olursun:) Çok sağolun ☺️
Sil