26 Ağustos 2019 Pazartesi
Nikos Kazancakis - İspanya, Yaşasın Ölüm
Düzgün traşlı bir kandilci karanlıkta bana işaret ediyordu. Oldukça hilekar görünen yaşlı bir adamdı; kardinal gibi, menekşe renginde uzun bir gömlek giymişti. Sapsarı elleri hızlı hızlı ve sinirli bir halde titriyordu:
‘Gel! Gel!’
‘Ne istiyorsun?’
‘Gelsene’
Beni büyük bir tahta kapının önüne sürükleyip oyma kuşlar, hayvanlar, çiçekler gösterdi. Simsiyahtı tahta; sert ama narin bir demir gibi. Yaşama sevinci, ayrıntı sevgisi, coşkun bir acı; şarkısıyla açmak istermiş gibi kilidin yanında şakıyan uzun boyunlu bir kuş. Kandilciye baktım. Kısa boylu ve kurnaz; bir hadım gibi ince, soğuk bir sesi vardı. Ataları oymuştu bu tahtayı. Bu kapıya onların ruhu üflemişti, hâlâ üflüyor, saçlarıma doğru esiyordu.
Arkadaşlar dediğim gibi tatilde olduğumdan telefonum Google yorumlarını algılayamıyor bu sebepten dönemiyorum yorumlarınıza amma bugün eve geçeceğim inşallah tek tek yazacağım cevap ha bir de teşekkür ederim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2024 Güz
Merhaba merhaba blog dostlarım... Epey'bi zamandır ortalıkta olamasam da yazdıklarınızı okuyorum, çünkü ben buyum, okurum, yazarım yo...
Kazancakis'ten uzun zamandır okumak istiyorum ama bir türlü denk gelmedi. Bu kitap nasıldı? teşekkürler:)
YanıtlaSilOldukça keyifli bir kitap, İspanya gezisinden notları ve İspanya panelinde dünya siyasi, felsefi tarihi incelemeleri bulunuyor Kazancakis’in, beklentimin kat kat üstünde idi. Ne demek ben teşekkür ederim ilginiz için =)
Sil